Je bent op vakantie. Laten we zeggen, ergens aan de Griekse westkust ter hoogte van Corfu. Het weer is heerlijk, het is niet verzengend heet en er staat een lekker briesje. Kortom, de temperatuur is aangenaam. Het was een prima dag om aan het strand te vertoeven. Ondertussen is het een uur of acht ’s-avonds. Je hebt je opgefrist en begint trek te krijgen. Daarom stel je je partner de belangrijke vraag: “Waar zullen we eens gaan eten vanavond?”
Het flaneren over de boulevard is gestart. Het aanbod van restaurants is overweldigend. Het gaat nog moeilijk worden om een keuze te maken: Zorba, Bacchos, Aegis, Souli, Litthos, Taverna Arkoudis, Dimitrios of toch Kantouni? Op het eerste gezicht lijkt het wel of ze allemaal hetzelfde zijn. Denk aan blauw en wit, brood met Tzatziki, Gyros, kip Souvlaki, Calamari, ‘my friend’ en de Sirtaki ‘aan het end’. Voor elke zaak staat een jofele dame of heer om je aandacht te trekken en je een plaatsje op het terras te wijzen. De meest aanwezige wint, in ieder geval de eerste avond en mits een niet al te agressieve benadering.
Hebben de restaurants dan echt geen onderscheidend vermogen en zijn ze puur afhankelijk van de al dan niet drammerige proppers? Een goede propper zorgt voor een volle tent en dat valt weer op als de tavernes er naast veel minder druk zijn. Op je eerste avond heb je nog weinig kennis van het aanbod en kies je voor een druk restaurant met de gedachte ‘waar het druk is zal het wel goed zijn’. Als je vervolgens wordt meegetrokken in de Sirtaki ben je de volgende keer toch wat kieskeuriger. Of je moet de Sirtaki dansen bijzonderlijk leuk vinden.
Je leert het dorp vervolgens vrij snel kennen. De leuke pleintjes, het mooiste uitzicht, het terras waar je het best naar mensen kunt kijken of de boten ziet binnenkomen in de haven. Maar je merkt ook dat er toch onderscheid is tussen de restaurants hoewel dat misschien niet altijd direct zichtbaar is. Je weet op een gegeven moment waar je het best vis kunt eten, welk restaurant eerlijk authentiek is, waar je een klik hebt met het personeel en bij welke uitspanning gewoon alles klopt. Je hebt meer keuzemogelijkheden simpelweg omdat het culinaire plaatje in je brein ingevuld is. De rest van de vakantie kun je je laten leiden door je behoefte van de dag. En dat van je partner natuurlijk.
Er is dus toch verschil tussen de restaurants. Moeten zij dan geen werk maken van hun positionering om hun concurrentiepositie te optimaliseren? Hun salience vergroten en hun unique selling points benutten? Er zijn toch duidelijk haakjes. Dan weet je als vakantieganger tenminste meteen de eerste avond waar je moet zijn……………………………………………………………….. Hmmm waren we niet op vakantie? Houd dan op met dit marketing denken! Volg je gevoel (en dat van je partner), ontspan, doe waar je zin in hebt en ontdek zelf waar het beste restaurant van het dorp is. En of je daar voldoening van krijgt. PRETTIGE VAKANTIE!
Reactie plaatsen
Reacties